5de verslag,Rwanda,Oeganda,Kenia van 15-31 dec.'19

Hallo allemaal,

Hier is dan mijn 5de verslag waarin ik mijn belevenissen vertel van 15-31 december in Rwanda, Oeganda en Kenia. Ik hoop dat jullie gezellige kerstdagen hebben gehad. Ik ben niet of nauwelijks op de hoogte van het nieuws en weer in Nederland of in de rest van de wereld i.v.m. het vaak slechte internet bereik. Maar bedankt voor jullie reacties. Lees maar wat ik beleef heb.


Zaterdag 15 dec. : van Nakuru (Kenia) naar Kisumu (richting Oeganda)
Gelukkig is het vannacht droog gebleven en kon ik mijn tent ook droog inpakken. Na het ontbijt van 6.45 uur gaan we een winkeltje nabij de camping bezoeken, waar ze handwerkspullen verkopen die door lokale vrouwen gemaakt zijn. Het zijn vooral veel knuffels, sieraden en tapijten.
Het opgebrachte geld wordt besteed voor hun ontwikkeling waardoor ze in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Om 8.30 uur vertrekken we met de truck richting de Oegandese grens . Het is vandaag half bewolkt en zo'n 25 graden. Het landschap is groen en doet denken aan de Jura met mooie heuvels en dalen. Hier zie je alleen stenen huisjes met golfplaten daken, maar ook veel grote reclame borden en heel veel benzine stations langs de weg. Er wordt suikerriet verbouwd. Een tak helde zover over dat hij de spiegel van de truck kapot sloeg. Gelukkig had de chauffeur een reserve spiegel meegenomen en kon hij hem zelf vervangen. Overal staan plassen, dus het zal wel flink geregend hebben. We kamperen in Kisumu op de Dunga Hill camping aan het Victoria meer. Het is een mooie plek, maar in het meer kun je niet zwemmen i.v.m. de daarin aanwezige nijlpaarden en je kunt er ook niet om heen lopen, jammer genoeg. Dus na het opzetten van de tent ga ik me maar koud douchen en naar het dorp lopen. Daar aangekomen word ik overvallen door een heftige wolkbreuk die 45 min. aanhoud. Iedereen vlucht naar binnen. Gelukkig kon ik schuilen bij een slager die in een hutje van 1,5 bij 1,5 m was gevestigd. Maar verscholen achter het vlees van een koe, bleef ik wel droog. Toen de bui over was kon ik via modderweggetjes terug lopen naar onze camping. Daar was een van onze tenten weggewaaid en had het bij andere tenten ingeregend. Het bleef nog een tijdje bliksemen. In het restaurant van de camping was een " christmas party" aan de gang en dat hebben we geweten, want tot in de vroege ochtend uren klonk er harde muziek.

Zondag 16 december: van Kisumu (Kenia) naar Kampala ( Oeganda).
Om 5.00 uur staan we op. Het is vannacht droog gebleven. Om 6.30 uur rijden we weg. Vele onverharde wegen zijn veranderd in modder wegen met grote plassen water. Ook nu is het bewolkt. We rijden naar de grens van Oeganda. Onderweg zien we bloeiende paarse jacaranda bomen en bomen met oranje bloesem, maar ook bananen plantages en maisvelden. Alles is erg groen. Gelukkig gedraagt de Keniaanse bevolking zich normaal en schreeuwen niet om pennen en geld als ze een blanke ( muzungo) tegen komen , maar begroeten ons met " jambo" (hallo ) of " karibu" ( welkom) . Een hele verademing !, Je ziet ook dat de economie hier beter draait dan in Soedan en Ethiopië , al loopt het nog sterk achter bij de westerse landen. Bij de Oegandese grens verloopt het relatief snel en soepel omdat we al een Oost Afrika visum in ons paspoort hebben staan. Voor de zoveelste keer moeten we weer geld wisselen of Oegandese shillings pinnen bij de atm. Na de lunch begint het weer kortdurend te regenen. Weer zitten we de hele dag in de truck naar Kampala. Wat ben ik blij dat ik kan lezen in mijn e- book " de schaduwzijde " wat me boeit ( bedankt Jose) . Om 15.30 uur arriveren we op camping" red chili" in Kampala. Mijn slaapmaatje heeft weer een kamer gehuurd en daardoor heb ik de tent voor mij alleen. De camping ziet er goed uit: het heeft een zwembad, diverse douches met warm water, toiletten en een restaurant met wifi. Er staat nog een truck met blanke vakantiegangers die ook kamperen in tenten.

Maandag 17 december: Kampala: ( 1.72 miljoen inwoners)
Vandaag hebben we een vrije dag in Kampala en hoeven pas om 8.00 uur te ontbijten bij de truck. Heerlijk om niet zo vroeg op te hoeven staan. Ik moet Oegandese shillings pinnen maar de atm is leeg, wat vaker voorkomt in Afrika. Het is mooi weer en daarom ga ik maar een paar kledingstukken wassen . En na mijn administratie gedaan te hebben neem ik de lokale minibus naar het centrum van Kampala. In het hotel raden ze het af en adviseren de bus van het hotel te nemen. Een paar mensen hebben zich ingeschreven voor een georganiseerde City- tour, maar ik ga het liever zelf ontdekken. Het gaat helemaal naar wens en het voelt als een nieuwe uitdaging. De afstand tot het centrum van Kampala is ongeveer 13 km, maar we doen er 1 uur over want het is erg druk op de weg. Ik word diverse keren gewaarschuwd voor zakkenrollers die vooral rond de feestdagen erg actief zijn. Dus ik stop mijn camera en de mobiele telefoon in mijn rugzakje en kan daardoor helaas geen foto's maken en "Maps me" raadplegen om naar de hoogtepunten van de stad te lopen. Dus ik beperk me tot de markt en het winkelgedeelte van de stad. Ze spreken hier Engels en Oegandees, en geen Swahili zoals ik dacht. Ook de opschriften van winkels en billboards zijn in het Engels. De meeste mensen die hier rondlopen zijn goed gekleed beleefd en vriendelijk, ook tegen mij als blanke. Het transport, fruit, brood en groenten zijn erg goedkoop. (enkeltje minibus 2000 Oegandese shilling = ca. $0,65 , 1 kg sinaasappels 1000-2000 shilling), maar vlees en kaas en appels zijn duur. Het geld is niets waard want voor $1 krijg je 3600 Oegandese shilling. Terug in het hotel kan ik eindelijk geld pinnen. Nu bleek ook dat de atm niet leeg was, maar dat er alleen briefjes van 20.000 shilling inzaten, en als je een bedrag had ingevuld wat niet een veelvoud van 20.000 shilling was, dan weigerde hij zonder de reden duidelijk aan te geven. Je moet het maar weten! Maar nu kon ik uiteindelijk een deel van die shillings inwisselen voor dollars waarmee ik straks het transport naar de Gorilla's kan betalen en het visum voor Tanzania. Daarna neem ik een verfrissende duik in het zwembad van het hotel en een warm/koude douche. Heerlijk !!! Het is de beste camping die we tot nu toe hebben gehad !! Inmiddels staan er 3 reis-trucks op het campingterrein van verschillende organisaties. 's Avonds neemt "Brush" een van de Australische medereizigers, afscheid want hij gaat verder in z'n eentje reizen naar Oman en Israël/Jordanië. Het is gezellig ! Om 20.00 uur gaan we naar bed, want morgen is het weer vroeg op.

Dinsdag 18 december, van Kampala naar Kabale in Oeganda: Om 5.00 uur vanochtend gaat weer de wekker. Het heeft vannacht niet geregend, maar het is wel vochtig buiten. Ik word er al handig in om mijn tent in mijn eentje in te pakken. Na een klein ontbijt, melk en cornflakes en koffie, vertrekken we met de truck om 6.00 uur, het is nog donker. Om 6.30 uur zien we de zon opkomen. De natuur is heuvelachtig en groen want we bevinden ons nu aan het einde van de regentijd . Ook hier zien we mais-en katoen velden, koffie-thee- en bananen plantages. Op de markten van de kleine dorpjes, die we passeren, zien we immens grote trossen groene bananen. Op het platteland leeft de bevolking in armoede, maar er staan wel benzine stations van Shell . Als de nevel is opgetrokken, is het zonnig bij een temperatuur van 23 graden., maar na 11.00 uur neemt de bewolking toe en begint het om 14.30 uur te regenen en wordt het benauwd . Het wordt weer een lange reisdag naar Kabale. Om 8.30 uur stoppen we onderweg bij een restaurant waar we een hele grote muffin krijgen en waar we souvenirs kunnen kopen. Kabale, is een van de grootste plaatsen in west Oeganda en heeft 40.000 inwoners. Van hieruit gaan we de komende dagen de Gorilla trekking doen en het Meer van Bunyonyi bezoeken: de hoogte punten van Oeganda! Om 16.30 uur arriveren we dan eindelijk bij de camping aan het Bunyonyi meer. Het is een prachtig complex aan het meer met huisjes en restaurants. We zetten onze tenten op aan de oever van het meer. Ik heb de tent weer voor mij alleen want mijn slaapmaatje heeft een huisje gehuurd voor 3 nachten. Vanavond mag ik, samen met 2 anderen van kookgroep 4, het diner verzorgen. We maken pasta met een prutje van gehakt en groenten en geraspte kaas. Iedereen vindt het lekker. Na een warme douche kruip ik in mijn slaapzak, want morgen is het weer vroeg op.

Woensdag 19 december: Kapale, Bwindi nationaal park(Oeganda) Vannacht heeft het weer geregend. Om 4.30 uur moeten we al opstaan en om 5.00 uur ontbijten en ons eigen lunch pakket klaar maken want een minibusje komt ons ophalen om ons naar het Bwindi nationaal park te brengen waar we een gorilla safari gaan doen. Het is nog donker en nevelig gedurende de rit van 2 uur er naar toe. Dit gebied ligt op 2200-3000 m. hoogte. Bij de plek waar we ons moesten registreren worden we door een aantal enthousiaste lokale dames met een dans verwelkomt. Men schat dat er nog ongeveer 650 berggorilla's leven in de hele wereld, waarvan de helft leeft in het Bwindi Impenetrable National Park in Oeganda . Onder begeleiding van een gids/parkwachter/ranger.
wandelen we door het onherbergzame heuvelachtig regenwoud en vinden na ca. 1,5 uur een gorilla familie, dank zij een team dat ons inseint waar de gorilla familie de nacht heeft doorgebracht. Er zijn strikte regels nl. 1 gorillafamilie mag slechts 1x per dag bezocht worden door 8 mensen gedurende 1 uur. Deze " silber back" gorilla's zijn bruin, hebben goedaardige ogen, zijn ca. 1,5 m. lang en zijn erg fors van postuur en vrij tam. Binnen deze familie van 12 leden, bevonden zich 2 kleintjes die leuk met elkaar aan het stoeien waren. Deze excursie was erg duur , maar het geld komt ten goede aan het instant houden en vermeerderen van het aantal Gorilla's en voor de lokale bevolking. Rond 15.00 uur zijn we weer terug op de camping. Na deze tocht moet ik nodig mijn kleren wassen want die zijn erg bevuild, evenals ik zelf. Inmiddels neemt de bewolking toe, wordt het koud en gaat het iets regenen. (laatste stuiptrekking van het korte regenseizoen). Jammer, ik had zo graag een duik in het meer gemaakt. Hopelijk lukt het morgen. Helaas doet de wifi het niet op de camping want anders had ik wat gorilla foto's en video's op Facebook gezet

Donderdag 20 december: Kabale: het meer van Bunyonyi (Oeganda)
Vanochtend gaan we, voor diegene die dat willen , een weeshuis bezoeken. Met een bootje steken we het meer van Bunyonyi over. Het is ook nu nog nevelig en fris. Hopelijk gaat de zon weer schijnen zodat mijn was kan drogen. In dit weeshuis wonen 150 wezen die m.n. hun ouders zijn verloren aan aids. Ze hebben geen stromend water en geen elektriciteit (wel een klein zonnepaneeltje). Op het moment dat we hun bezoeken hebben ze kerstvakantie en zijn er maar ca. 15 weeskinderen in het tehuis. Wij krijgen een rondleiding en de wezen zingen en dansen voor ons. Daarna krijgen we daar een lunch aangeboden met rivierkreeft en zelf verbouwde aardappels en groenten. Tot slot beklimmen we de heuvel en hebben een prachtig uitzicht op het meer van Bunyonyi. Het kratermeer is 25 km lang en 7 km breed en behoort tot de diepste van Afrika. Schattingen over de diepte variëren van 44 tot 900 meter. In het meer liggen 29 eilandjes waarvan slechts enkele zijn bewoond. Het is omgeven door vulkanen en het staat bekend om zijn honderden vogelsoorten. Ze vragen wel een donatie zodat ze een school e.a. voorzieningen kunnen bouwen. Ook kunnen ze vrijwilligers gebruiken die meehelpen bij de verzorging van de kinderen en hun onderkomen kunnen bouwen. Terug op de camping maak ik nog een wandeling van 3 uur. Ik zie hier veel vrouwen en kinderen stenen kapot slaan met een hamer, die afkomstig zijn van rotsen / heuvels die afgegraven worden. Het is lichamelijk zwaar en geestdodend werk. Triest dat ze hiervoor geen machines hebben.

Vrijdag 21 december; van Kabale (Oeganda) naar Musanze (Rwanda)
Om 6.30 uur staan we op en na het ontbijt vertrekken we om 8.00 uur richting Rwanda. Het is bewolkt, nevelig en fris. Onderweg gaan we boodschappen doen. Inmiddels is er wat kerstversiering aangebracht in de truck zodat we een beetje in de kerstsfeer kunnen komen. Aan de grens wissel ik wat Oegandese shillings om in Rwandese francs. Het is altijd weer een hele sport om de beste koers te krijgen. Het verkeer rijdt hier weer rechts en we zetten de klok weer 1 uur terug. In het begin van de middag arriveren we bij camping/ hotel Fatima in Musanze. Hier kunnen we gebruik maken van een slaapzaal met 12 bedden met ernaast gelegen douches en toiletten. Dit is toch gerieflijker dan een tent. En er is zelfs een goede internet verbinding op het hele complex, waar iedereen gretig gebruik van maakt na een paar dagen zonder internet gezeten te hebben. Wat een luxe.!! Ik bezoek de gezellige markt van Musanze. Ook hier is het fruit en groenten erg goedkoop. Ze proberen wel telkens om de " musungo" af te zetten. Opvallend is dat ze hier fietstaxi's hebben. Er rijden heel veel jonge mannen met rood groene hesjes aan, op een stevige herenfiets met een vergrote bagagedrager en nemen dan een of twee klanten mee, met hun boodschappen. Uiteraard tegen betaling. De meesten hebben een hoog fietstempo. Maar er rijden ook veel motor taxi's die sneller, maar ook duurder zijn. Desondanks lopen er ook heel veel mensen . De meeste vrouwen zijn charmant gekleed in een kleurrijk lang gewaad met een bijpassend hoofddeksel. De meeste bewoners zijn pik zwart en daarbij steek ik met mijn blanke huidskleur behoorlijk af. Sommigen voelen aan mijn armen of het wel echt is en kleine kinderen staren me aan. 's Avonds gebruiken we ons diner, gemaakt door kookgroep, buiten naast de truck. Er komt een lokale gids ons informeren over de mogelijke excursies die we hier kunnen maken: trekkingen, stadstour, riviercruise etc.

Zaterdag 22 december: Musanze (Rwanda)
Heerlijk geslapen in een echt bed. Er werd gelukkig niet of nauwelijks gesnurkt. Na het ontbijt onderzoek en behandel ik Laura, onze reisleidster. Ze heeft heel veel last van haar lage rug met uitstralende pijn in haar rechter been. Daarna repareer ik mijn bergschoenen waarvan de zool los is gelaten. Vervolgens ga ik lopen. Ik beland eerst in de grote Fatima kerk, daarna bij een ceremonie ter ere van de Heilige Marcus naar wie een school is vernoemd. Het is een leuke route die ik loop, met veel wandelende mensen en kleine winkeltjes. Halverwege de middag gaat het regenen. Ik ga schuilen bij een winkeltje waar men veel belangstelling voor me heeft. Ik vervolg mijn route, maar het gaat opnieuw regenen. Dan ga ik schuilen in een hal waar een koor aan het repeteren is voor een kerkdienst. Het is zeer swingend, net zoals ik in Tanzania al vaker heb gezien. Aan het begin van de avond gaan we gezamenlijk in een restaurant eten. Helaas is dit restaurant westers georiënteerd en zitten er alleen maar blanken te eten. Voor $4 heb je een hele maaltijd.

Zondag 23 december: van Musanze via Kigali Rwanda) naar Kabale (Oeganda) ;
Na het ontbijt , en een zelfgemaakt lunchpakket, vertrekken we om 7.30 uur richting de Oegandese grens. Onderweg stoppen we bij Kigali, waar de Genocide gedenkplaats zich bevindt. De Rwandese genocide begon in april 1994 en werden 800.000 m.n. Huties door de Tutsies vermoord en verbrand. Het museum geeft heel goed weer wat voor een afschuwelijke dingen in die tijd heeft plaats gevonden. En in de bijbehorende tuin zijn 250.000 mensen destijds verbrand. Om 13.00 uur rijden we de laatste 75 km naar de grens van Oeganda. De zon verdwijnt en maakt weer plaats voor bewolking en een beetje regen. Deels rijden we over wegen die heerlijk kronkelen en een prachtig uitzicht geven over groene valleien met terrasvorming. Maar we komen ook door uitgestrekte thee plantages. Bij de grens wissel ik mijn overgehouden Rwandese francs weer om in Oegandese shilling. In Oeganda moeten we de klok weer 1 uur vooruit zetten en weer links gaan rijden. Maar het weer blijft hetzelfde, namelijk somber en bewolkt. Vervolgens rijden we door naar Kabale, waar we 18-20 december ook waren, maar nu blijven we maar 1 nachtje kamperen. In het centrum stoppen we om boodschappen te doen. Hiervan maak ik gebruik om voor mijn medereisgezel Chris, een kerstcadeau te kopen met een waarde van ca. $10 ( we hebben namelijk lootjes getrokken). Nu slaan we onze tent op , in de tuinen van het Cephas Inn hotel, die nu een nieuw hotel hebben gebouwd naast het oude. Hier komen we pas na 18.00 uur aan, maar kunnen nog net voordat het donker is en voor de regen de tent opzetten. Na het avondeten behandel ik Laura's rug nog even en constateer dat er vooruitgang zichtbaar en voelbaar is. Mijn slaap maatje heeft besloten om in de tent te slapen omdat een hotelkamer hier $70 kost en dat vond ze toch een beetje te duur.

Maandag 24 december: van Kabale naar Masaka (Oeganda) Om 8.30 uur rijden we weg. Het is somber en bewolkt weer. Verschillende medereizigers hebben een kerstman puntmuts op want het is bijna Kerstmis. In het centrum van Kabale stoppen we weer om boodschappen te doen. Het lukt me hier eindelijk om gezichtscrème te kopen, wat in Rwanda niet mogelijk was. Wel opvallend was dat een buitenlands product zoals Nivea gezichtscrème 3x zo duur is dan Oegandese crème. Maar van een epileerder hebben ze nog nooit gehoord. Ook nu rijden we door een groen en heuvelachtig gebied met veel bomen en bananenplantages. Je voelt dat er wat verzadiging optreedt bij de medereizigers , want er wordt meer geslapen en gelezen in de truck dan naar buiten gekeken en naar de bewoners gezwaaid. In de dorpjes die we passeren is extra veel bedrijvigheid i.v.m. de voorbereidingen voor Kerstmis: halve koeien en geiten hangen buiten en er is veel drukte op de lokale markten. Inmiddels heb ik met David uit Tanzania afgesproken dat hij 30 december de bus pakt van 7.00 uur 's ochtends uit Arusha (Tanzania) en dan begin van de middag in Nairobi (Kenia) zal arriveren , waarna hij naar de Karen camping zal komen waar ik ook zal aankomen met de truck. Daar blijven we die nacht in het bijbehorende hotel slapen en vertrekken samen de volgende dag op 31 december en starten 's middags met het beklimmen van de Mount Kenia. Weer een nieuwe fase van mijn 6 maanden durende vakantie trip. Er ben aan verandering toe na 9 weken gereisd te hebben met de truck. Ik ben niet jaloers op mijn medereizigers die doorreizen naar Kaapstad waar ze half februari zullen aankomen. (trouwens dat stuk van Kaapstad naar Nairobi heb ik vorig jaar gezien). Halverwege klaart het op en gaat de zon schijnen. In Masaka zetten we onze tent op, op de Masaka backpackers cottage and campsite, waar we rond 16.00 uur aankomen. Na het opzetten van de tent begint de kookgroep al met het bereiden van het eten, want het is tenslotte " Christmas eve". Het wordt een uitgebreid diner met gebraden kip, bloemkool met een kaassaus, worteltjes, bietjes, puree en pompoen. Het smaakte perfect. Daarna zitten we nog gezellig om het kampvuur en behandel ik de rug van Laura. Voor ons doen gaan we laat naar bed namelijk rond 21.30 uur.
Het is nog warm in de tent.

Dinsdag 25 december: van Masaka naar Jinja (Oeganda)
Het is Kerstmis en daarom hebben we om 6.30 uur en kerstontbijt met scrambled eggs, yoghurt, geroosterde broodjes en champagne gemengd met jus d'orange. Heel anders dan thuis, maar wel bijzonder. Rond 7.45 uur rijden we richting Jinja. Op onze truck stoel ligt een klein kerstpakketje van Winnie de truck met een paar toffees erin. Tot 9.00 uur is het nog nevelig, maar daarna komt de zon te voorschijn en wordt de lucht blauw. Dus hier geen witte Kerst. Onderweg passeren we weer veel bananen plantages, maisvelden, kleine dorpjes , soms tegen een heuvel gebouwd, kraampjes met passievruchten, tomaten, bananen, aardappels etc. Maar ik zie geen enkele kerstboom staan. Onderweg
stoppen we t.h.v. de evenaar, maar de aandacht gaat naar een souvenirzaak waar ze lekkere koffie hebben en waar we gratis gebruik kunnen maken van wifi. Dit laatste is van belang omdat iedereen het thuisfront prettige kerstdagen wil wensen. Maar om 11.15 uur krijgen we een klapband rechts voor. In 40 min. wordt hij met verenigde krachten vervangen door een reserve wiel. Het is nu erg warm buiten en half bewolkt. Rond 15.00 uur arriveren we op de camping genaamd Nile River explores in Jinja. Het is een mooie camping aan het Victoria meer met een groot open restaurant en vele toiletten en warme douches. Van de eigenaar krijgen we eerst informatie welke optionele activiteiten er mogelijk zijn morgen. De meesten van onze groep kiezen voor kajakken voor de prijs van maar liefst 150 dollar. Dit vind ik te duur en spreek met een aantal jongens buiten de poort af voor een dorpswandeling en een bootcruise op de witte Nijl van 2 uur morgen. Dit wordt ook aangeboden door de camping , maar de prijs is 2,5 x zo hoog. Om 18.00 uur hebben we in het restaurant een kerstdiner. We beginnen met champagne en het uitpakken van de kerstcadeaus. Daarna volgt een buffet met kip, gemengde groenten, salade en gepofte aardappels in de schil. Het is gezellig met een prachtig uitzicht op het meer tijdens zonsondergang.

Woensdag 26 december: Jinja:
De rafters vertrekken om 8.15 uur en de overige vijf gebruiken het kerstontbijt in het restaurant . Goed verzorgd met toast, ei en bacon, witte bonen in tomaten saus en vers fruit. Om 10.30 uur start ik met de wandeling in het dorp Budagali samen met een gids. Het was alleen jammer dat de scholen en het medische centrum gesloten waren i.v.m.
kerstmis en de kerstvakantie. Maar de gids gaf leuke uitleg over de planten en bomen die er groeien en over de dammen die er gebouwd zijn in de Nijl nl. de oude Owen Falls dam die de stroom levert aan Oeganda en de nieuwe dam gebouwd door de Chinezen en waarvan de gewonnen elektriciteit naar Kenia, Tanzania en China gaat. De boeren hebben er erg onder geleden, evenals de vissers. Terug van deze wandeling, koop ik een mooi houten beeld van de overgebleven Oegandese shillings. Daarna ga ik verder met wandelen in mijn eentje en ontmoet enthousiaste kinderen en volwassenen. Terug op de camping neem ik een heerlijke duik in het Victoria meer, waar na de bouw van de dammen geen krokodillen meer in zitten Vervolgens veeg en dweil ik de vloer van de truck (een van mijn vaste taken) en behandel ik Laura's rug. En dan is het 17.00 uur en begint mijn bootcruise over de Witte Nijl (de Witte Nijl begint hier en eindigt in Egypte). Ik zit samen met een paar Kenianen in een kleine overdekte motorboot en kunnen daardoor vlak langs de kant varen waar veel zeldzame vogels zitten en vlak in de buurt komen van de Owen Falls Dam. Sommige van onze groep hebben ook een Nijl cruise geboekt , maar op een grote boot waar ze onbeperkt kunnen eten en drinken, maar deze kost 3 x meer dan mijn tocht. Ze komen wel half dronken van de boot. Ik heb contact gemaakt met een Keniaans gezin en heb hun telefoon nummer en adres gekregen. Misschien kan ik bij hun langs gaan als ik in Kenia ben. 's Avonds schrijf ik mijn belevenissen op in mijn website. Het was een fijne en afwisselende dag. Morgen naar Kenia.

Donderdag 27 december: van Jinja naar Eldoret in Kenia;.
Vandaag gaan we terug naar Kenia. Tot Eldoret is het ca. 250 km en daarom vertrekken we om 7.30, na een ontbijt met porridge. Het is een zonnige en warme dag. We gaan bij Malaba de grens over. Het duurt relatief lang voordat de migratie papieren voor de truck in orde zijn. In Kenia lunchen we naast de truck; chapati, gekookte eieren, avocado, paprika, tomaten, uien, olijven en zelfs kaas al is de smaak niet zo lekker als de Nederlandse kaas. Vanaf de grens is het nog 80 km naar Eldoret. Qua landschap en huizen verandert er niet zoveel. Daarom prepareer ik me maar alvast op de activiteiten die David en ik samen gaan doen nadat ik maandag 31 december de truck verlaat. In de bibliotheek van de truck staan o.a. boeken over Kenia en Tanzania, waar ik mij op stort. In Kapala stoppen we in het centrum zodat onze kookgroep boodschappen kan doen voor het avondeten vanavond en de lunch van morgen. Ik probeer ook nog Keniaanse shillings te pinnen, maar ondanks dat er stickers van Master card en Maestro opstaan weigert hij me geld te geven. Rond 17.00 uur komen we aan op het Greenwoods Resort in Eldoret. Er ligt een mooi grasveld waar we onze tenten op kunnen zetten. Mijn slaapmaatje heeft weer geüpgraded en slaap in een slaapzaal en ik heb de tent weer voor mij alleen. Nadat de tent staat gaan we meteen koken. We boffen dat er een klein keukentje aanwezig is en we gebruik kunnen maken van 2 gaspitten. We maken puree met een tomatensaus waarin tomaten, uien, paprika, sperzieboontjes en saucijsjes in verwerkt is. Rondom een groot kampvuur eten we het op. Milly speelt daarbij op haar gitaar. Daarna volgt een warme douche en de behandeling van Laura's rug, die met de dag minder klachten veroorzaakt.

Vrijdag 28 december: van Eldoret naar Naivasha in Kenia:
Vannacht heb ik kou geleden in de tent. Mijn lichtgewicht slaapzak was duidelijk niet voldoende voor de afkoeling. Om 6.30 uur opgestaan, de tent afgebroken, ontbeten en om 8.00 uur vertrekken we met de truck. Onder invloed van de zon wordt het warmer. Het is een kleine 200 km rijden naar Naivasha. In Nakuru stoppen we zodat de andere kookgroep boodschappen kan doen. Na lang zoeken vind ik een atm die een mastercard accepteert. Jammer genoeg is er onvoldoende tijd om het Keniaanse gezin, die ik op de Nijl cruise in Jinja heb ontmoet, te bezoeken. Al verder rijdend lees ik over de trekkingen en safari's die ik volgende week met David ga doen. Om 13.00 uur stoppen we onderweg en maken een lunch klaar bestaande uit bruine broodjes, tonijn, tomaten, komkommer, verse ananas en avocado. Ik snij in mijn pink die daarna hevig bloed. Gelukkig valt het mee. Daarna is het nog 50 km naar Naivasha. Langs de weg grazen zebra's, zitten Baboon apen en staan bloeiende cactussen. Hier staan ook veel kassen waar ze bloemen telen voor de export.

Zaterdag 29 december; Naivasha:
Vandaag blijven we in Naivasha en doet iedereen de optionele activiteit/ excursie waarvoor hij/ zij zich heeft ingeschreven. Ik ga met 4 anderen een wandelsafari doen waarbij we diverse dieren kunnen spotten zoals zebra's, antilopen, giraffen, wilde zwijnen, impala's en apen. Leuk om te doen. Daarna beklimmen we een heuvel met een prachtig uitzicht op het kratermeer. De tocht wordt beëindigd met een warme en koude lunch. Erg lekker ! Terug op de camping ga ik al mijn bagage herpakken want daar heb ik nu de tijd en de ruimte voor, want ik weet niet hoe het morgen in Nairobi zal verlopen. Daarna heb ik nog tijd om met te douchen op de camping en mijn blog af te maken en naar jullie te sturen.

Dit waren dan weer mijn belevenissen van de laatste 2 weken. Morgen 30 december rijden we naar Nairobi waar ik David zal ontmoeten en waar ik maandag 31 december afscheid ga nemen van de truck met gezelschap en verder ga reizen met David in Kenia en Tanzania. Die belevenissen komen in mijn volgende reisverhaal.
Ik weet nog niet of het me lukt om er wat foto's bij te doen. Afwachten!

Ik wens jullie allemaal een heel goed, gezond, sportief en gelukkig 2019 toe.

Groetjes van Francine