6de verslag: Kenia en Tanzania, van 30dec t/m 14 j

Hallo allemaal,
Allereerst wil ik jullie bedanken voor de leuke reacties en de beste wensen voor 2019. Ik hoop dat jullie het nieuwe jaar goed begonnen zijn. Inmiddels ben ik weer een stukje verder in zuidelijke richting gegaan en gestart met de 2de fase van mijn reis namelijk het samenzijn, reizen en trekken samen met David: een Tanzaniaanse jongen, uit Arusha, van 28 jaar die ik vorig jaar ontmoet heb. Inmiddels is hij klaar met zijn opleiding tot berggids en heeft hij al een paar keer trekkers kunnen begeleiden naar de top van de Kilimanjaro. Dus als jullie ook interesse hebben om de Kilimanjaro of een andere berg in Tanzania te willen beklimmen dan kan ik hem jullie aanbevelen

Zondag 30 december: van Naivasha naar Nairobi:
Vannacht samen met Wendy in de tent geslapen. Ik had het weer een beetje koud in mijn slaapzak. Om 8.00 uur ontbijten we en maken zelf een lunchpakket voor tussen de middag. David chat me dat zijn bus al aan de Keniaanse grens is. Om 9.00 uur vertrekken we met de truck. Helaas moet ik mijn was nog een beetje nat meenemen. Onderweg stoppen we bij een mooi uitzichtpunt over het Rift gebergte. Het is maar een kleine 100 km naar de Karen camping in Nairobi, maar het is druk op de weg. Begin van de middag komen we aan in Nairobi en gaan eerst naar een shopping Mall. Het is een mooi en modern centrum. Vervolgens rijden we door naar de Karen camping. Hier staan meerdere trucks van verschillende reisorganisaties. Voor vannacht boek ik hier een kamer in het bijbehorende hotel en slaap niet in de tent want David komt straks . En om 14.30 uur klopt hij op de deur. Hij is heel blij om me weer te zien. Een gids uit Nairobi zou ons informatie komen geven over de Mount Kenia trekking die we morgen willen starten, maar hij laat weten dat het vanmiddag niet lukt om te komen naar de camping omdat hij met andere mensen heeft afgesproken en dat hij de afspraak wil verschuiven naar morgenochtend 7.00 uur. Hevig verontwaardigt bellen we een andere gids, die wilde wel vanmiddag komen, maar hij belde later ook weer af omdat het onmogelijk was om door het drukke verkeer te komen. Weer balen! En toen hebben we de 1ste gids maar weer gebeld dat hij morgenochtend om 7.00 uur welkom is. Om 19.00 uur gaan we met z'n allen in een restaurant eten. Het is niet zover van de camping af, maar het is veiliger om een taxi te nemen. Maar het afscheids-diner viel tegen, want er heerste totaal geen sfeer en we moesten bijna 2 uur wachten voordat het eten opgediend werd. Uiteindelijk liggen we rond 22.30 uur in bed

Maandag 31 januari: 1ste dag van de Mount Kenia trekking:
Om 7.00 uur kondigt de gids zich aan bij de Karen camping en vertelt het een en ander over de trekking. Vervolgens gaan we gezamenlijk met een auto naar het reisbureau in Nairobi. We bespreken de routes die we kunnen gaan lopen en kiezen er voor om de Chogoria route in 4 dagen te gaan lopen. Aangezien David uit Tanzania komt hoeft hij maar 20 dollar per dag park entree geld te betalen en ik als westerling 80 dollar. Dus dat schilt in de kosten. Tevens spreken we meteen af om daarna 3 dagen de Masai Mara safari te doen en evt. daarna het Amboseli nationaal park te bezichtigen. Na dit afgesproken te hebben, lopen we met onze gids naar het busstation in Nairobi en nemen daar de lokale minibus naar Nanyuki, die ruim 3 uur onderweg is. In Nanyuki gaan we lunchen in een lokaal restaurant en ontmoeten daar ook onze porter en de kok. Gezamenlijk rijden we naar de Gate. Daar worden we geregistreerd en gaan vervolgens lopen naar een bush camping dichtbij de Mozes hut. In 2,5 uur lopen we hier naar toe over een licht oplopende verharde weg. Er staan heel veel planten, struiken en bloemen die David allemaal bij hun naam kon noemen ( i.t.t. onze gids). Hij is helemaal in z'n nopjes. Rond 18.00 uur komen we bij de camping aan, gelukkig voordat het donker is. Onze tent wordt opgezet en het diner wordt in de buitenlucht klaar gemaakt. We lopen daarna nog de heuvel op naar de Mozes hut waar we nog kunnen genieten van een mooie zonsondergang. Na het eten om 20.00 uur kruipen we in onze slaapzak. Allebei hebben we het flink koud gehad m.n. onze voeten bleven ijskoud.

Dinsdag 1 januari: 2de dag van de Mount Kenia trekking,:
Om 7.00 uur krijgen we het ontbijt in de tent bestaande uit pannenkoeken , brood en omelet. We zouden om 7.30 uur vertrekken, maar door een discussie over, of de door ons uitgekozen Chogoria route in 4 dagen wel haalbaar was, werd het vertrektijdstip een uur later. Uiteindelijk hebben we de Sirimon route gedaan. Het is een mooie route, met hellingen en dalen, door een streek vol met cactussen, vetplanten en bloemen. We lunchen aan een riviertje. Vervolgens bereiken we rond 16.30 uur de Shipton camping. Om bij te komen krijgen we koffie/thee/chocolade melk met popcorn. Rond 18.30 uur volgt het diner bestaande uit rijst, groenten en kip met vers fruit na. Omdat ik het gisteren nacht zo koud heb gehad, bedek ik mijn slaapzak met de 2 jassen die ik meegenomen had, en daardoor bleven mijn voeten redelijk warm.

Woensdag 2 januari: 3de dag van de Mount Kenia trekking:
Om 2.00 uur 's nachts worden we door de porter gewekt en hij vertelt ons dat we naar de Shiptons hut moeten komen waar we koffie of thee kunnen krijgen en wat koekjes voor wat maagvulling voordat we naar de top van de Mount Kenia gaan lopen. Het is pik donker en koud en moeten onze koplampen gebruiken om te zien waar we lopen. Het is alsmaar klimmen en klauteren over stenen en rotsen en behoorlijk steil en zwaar. De lucht wordt ook steeds ijler waardoor het ademen ook moeilijker wordt. Er staat op sommige plekken een behoorlijke wind waardoor het nog kouder aanvoelt dan het is. Maar rond 7.00 uur bereiken we de Lenana piek, de 3de hoogste piek van Kenia op 4985 m. hoogte. Het is hartstikke koud en met bevroren vingers proberen we foto's te maken van de prachtige zonsopgang en van de besneeuwde pieken en dalen van de omliggende bergen en van het meer wat we in de verte zien. Maar langer dan 15 min. kunnen we hier i.v.m. de kou niet blijven. Daarna begint de lange en moeizame tocht naar beneden. Eerst klimmen over rotsen en daarna glijdend over rollende kiezelsteentjes. Regelmatig ging ik onderuit zonder me echt te bezeren. Maar met behulp van mijn drie begeleidende mannen kom ik weer heelhuids aan om 9.30 uur bij de Shiptons hut. Hier kunnen we van een verdiend ontbijt genieten en wat uitrusten. Om 11.30 uur gaan we verder met onze tocht. Gelukkig zitten hier geen lange klimpartijen meer in, maar is de route vrij vlak of gaat geleidelijk naar beneden door een groen gebied vol met vetplanten, struiken en bloemen. Rond 15.00 uur wachten de porter en de kok ons op met een heerlijke lunch aan de oever van een riviertje. Daarna is het nog 2 uur lopen naar de camping bij de Mozes hut. De zon is steeds meer gaan schijnen en als we bij de tent aankomen kunnen we
uitrusten en genieten van de zon en van de koffie of thee die voor ons klaar staat. Om 19.00 uur gebruiken we ons avondeten in de tent bestaande uit chapati en gemengde groente en fruit na. En om 20.00 uur kruipen we in onze slaapzak.

Donderdag 3 januari : 4de dag van de Mount Kenia trekking:
Vrij goed geslapen. Ook nu was het vooral in de 2de helft van de nacht koud, ondanks dat ik 2 jacks en een tafellaken over mijn slaapzak had gelegd . Om 7.30 uur krijgen we het ontbijt in onze tent bestaande uit wentelteefjes, saucijsjes, Spaanse omelet, vers fruit en warm water waarmee we koffie/thee/ chocolademelk kunnen maken. Heel lekker. Om 8.45 uur starten we met het laatste 13 km van de trekking over dezelfde verharde weg ( gemaakt door de Chinezen) naar de Gate. Hier maken we nog een gezamenlijke foto, geef ik de crew hun fooi, en rijden terug naar Nanyuki, waar we de matatu (minibusje) naar Nairobi nemen. Uiteindelijk zijn we pas om 15.00 uur in Nairobi. Duf, moe en hongerig lunchen we in een lokaal restaurant. Hier ontmoeten we ook weer de baas van het reisbureau, die ons kon zeggen dat we 8 januari
(na de Masai Mara safari), mee kunnen met een groep naar het Amboseli nationaal park. In die 2 dagen tussentijd boeken we dan een hotel in Nairobi zodat we kunnen uitrusten en de stad en omgeving van Nairobi kunnen verkennen. Daarna nemen we een taxi naar Carmen camping, waar een deel van onze bagage nog staat en overnachten daar in een stalen cabine die buiten staat, want alle goedkope kamers zijn verhuurd. Gelukkig kunnen we de douches en toilet van het hotel gebruiken zodat we het vuil van ons lijf kunnen schrobben. Ook kunnen we eindelijk weer onze binnengekomen e-mails lezen en chatten die we tijdens onze trekking gemist hebben, speciaal de nieuwjaars- wensen. Daarna herpakken we onze bagage weer en gaan om 22.00 uur slapen.

Vrijdag 4 januari: Masai Mara:
Het heeft vannacht geregend en het gekletter was duidelijk te horen op het stalen dak van onze cabine . De stroom is uitgevallen en daarom zitten we zonder licht en internet. Om 8.45 uur worden we door een auto opgepikt en gebracht naar een benzine station waar we de anderen, waarmee we deze 3 daagse Masai Mara excursie doen, zullen ontmoeten. We zijn met 7 personen: 1 jongen uit Israël en 4 uit Kenia, David en ik. Ons transport is een busje waarvan het dak open kan. Het is erg bewolkt, maar de regen is gestopt. We stoppen onderweg hij de GREAT RIFT VALLEY, een orkaan gebied met een mooi uitzicht, die loopt van Mozambique tot de Rode zee over een afstand van 9600 km. Bij deze vallei zijn we op 30 december met de truck ook gestopt. Ook stoppen we bij een groot winkelcentrum waar de Keniaanse dames een lading bier inslaan. Rond 13.30 uur is het tijd voor de lunch bestaande uit een lopend buffet. Het is een lange autorit van 5 uur voor dat we onze camping bereiken in het Masai Mara nationaal park, genaamd Lenchada camping. Hier krijgen we een grote legertent die met riet overkapt is en waarin 2 grote bedden staan. En het mooiste is dat het ook nog een toilet en douche bevat. We krijgen hier een korte briefing. Een half uur later begint onze eerste safari tocht. We zitten met z'n zevenen in een minibusje met open dak en kunnen zodoende goed de wilde dieren zien, zoals zebra's, wilde beesten, impala's, gazellen, everzwijnen, olifanten, cheetahs (jachtluipaarden), leeuwen , buffels etc.,in een mooi groen heuvelachtig landschap. Ook de zonsondergang is prachtig. Rond 19.00 uur zijn we terug op de camping en kunnen nog net voor het avondeten douchen. Het diner is in een restaurantje op de camping en bestaat uit een buffet met puree, rundvlees in een saus, een soort spinazie met kool, chapati en vers fruit na. Prima verzorgd. Er wordt in alle talen gesproken door m.n. westerse toeristen. Daarna selecteer ik mijn gemaakte foto's , schrijf mijn belevenissen op in Evernote en ga om 22.00 uur slapen. Na 22.00 uur gaat ook de generator uit die voor het licht zorgt.

Zaterdag 5 januari: Masai Mara:
Vandaag gaan we de hele dag " game driven" in de Masai Mara. Daarom moeten we al om 5.30 uur opstaan en om 6.00 uur ontbijten. Het ontbijt is goed verzorgd en bestaat uit een buffet met brood, pannenkoekjes, omelet, witte bonen in tomaten saus en vers fruit. Daarna gaan we de 5 Kenianen ophalen die in een ander resort zitten. Vandaag zien we heel veel dieren waaronder de " big five" (leeuwen, buffels, olifanten, luipaarden en neushoorns). De eerste 4 dieren zien we heel veel en van dicht bij en de laatste slechts één keer veraf. Maar daarnaast spotten we veel impala's, gazellen, topi's (antilope), hyena's, zebra's, giraffen, wilde beesten, cheetahs etc. Het was weer een hele belevenis om mee te maken om zoveel dieren waar te nemen in een mooi heuvelachtig groen steppe gebied. De minibus had het soms wel moeilijk op de soms slechte paden en kleine beekjes die we moesten oversteken. Er was onderweg ook nog een opstootje doordat onze chauffeur een fout maakte. Daardoor werd de andere chauffeur boos waarna iedereen zich ging mengen in het conflict. Er werd zelfs gedreigd dat wij onze safari zouden moeten stoppen en dat de vergunning van de andere chauffeur zou worden ingetrokken omdat hij een medepassagier met een stok sloeg. Een hele consternatie, maar gelukkig liep het met een sisser af en is de ruzie 's avonds bijgelegd. Rond 17.30 uur waren we weer terug op de camping. Doordat iedereen toen een douche wilde nemen kwam er maar een minimaal koud straaltje uit de douche. Daarna een ernstig gesprek met David gevoerd omdat hij zich te veel distantieert van de anderen. Als hij een goede gids wil worden zal hij toch moeten praten en met iedereen om kunnen gaan. Om 19.30 uur volgt weer een heerlijk gevarieerd avondeten en dan kruipen we om 22.00 uur in ons bed.

Zondag 6 januari: 3de dag Masai Mara en Nairobi:
We hadden verwacht dat we de hele ochtend nog safari zouden hebben, dat was ons verteld op het reisbureau, maar we konden kiezen tussen 1 uur uitslapen, 1 uur game drive of 1 uur een Masai dorp bezoeken. Allemaal kiezen we voor het laatste, want gisteren hebben we alle dieren die zich in de Masai Mara leven, gezien. En het was een goede keuze. De chef van het Masai dorp ontving ons en vertelde over de leefwijze en gebruiken van de Masai mensen. We kregen een demonstratie hoe ze vuur maken (door wrijving van een stok op hout en stro). Ook werd er een dans opgevoerd door de Masai krijgers die gekleed waren in kleurige gewaden en versierd waren met veel kettingen en armbanden en gaten in hun oren hadden als kenmerk van hun stam. Daarna mochten we met z'n tweeën een hutje bezoeken, gemaakt van klei, stront en houten palen. Aangezien de termieten het hout van hun huisjes aantasten, moeten ze om de 9 jaar verhuizen. De huisjes zijn erg klein, hebben geen elektrisch licht, hebben een plek waar ze met hout koken en kleine slaapplaatsen. Ze eten geiten en koeien vlees en drinken melk en bloed. Aardappels en groenten kopen ze op de markt van een naburig dorp. Ze mogen alleen trouwen met een man/vrouw van een andere plaats en de vrouw gaat dan bij de ouders van de man wonen. Voor diegene die niet gestudeerd hebben wordt door de ouders een echtgenoot gezocht en de gestudeerden mogen zelf kiezen. Er staat een schooltje waar de kinderen kunnen studeren. Een gezin bestaat uit 3-7 kinderen en ze doen niet aan geboorte beperking. Daarna kunnen we een plek bezoeken waar de Masai vrouwen souvenirs verkopen. Ik koop een houten Masai beeldje en een kralen ketting. Na veel foto's en video's gemaakt te hebben verlaten we het dorp en rijden nog ruim 1,5 uur over zandwegen met vele kuilen ontstaan door de regen, voordat we op de verharde weg naar Nairobi komen. Rond 15.00 uur gaan we bij een wegrestaurant lunchen. Daar blijkt dat iemand de video van de safari ruzie van gisteren op Facebook heeft gezet, maar niemand weet wie dat heeft gedaan. Rond 15.30 uur komen we in Nairobi aan. We worden afgezet bij het Decasa hotel dat voor ons geboekt is door de reisorganisatie voor 2 nachten. Het zou een goed en goedkoop hotel zijn in het centrum, voor ca. $30. Maar toen we ons daar inschreven bleek dat de kamerprijs $70 per nacht was. Dit vond ik te veel voor Keniaanse begrippen. Maar na wat onderhandelt te hebben kregen we hem voor $45 per nacht en neemt het reisbureau het verschil voor hun rekening. Maar het is een mooie kamer met douche, tv en ontbijt. Na ons geïnstalleerd te hebben gaan we het centrum van Nairobi bezoeken. Het is druk met winkelende mensen. Het is duidelijk dat David niets gewend is want hij is erg bang en bezorgd dat mij iets overkomt in deze gevaarlijke stad. Maar voordat het donker is trekken we ons terug op de hotelkamer en chatten wat, lezen onze e mails en bekijken we wat we morgen gaan doen.

Maandag 7 januari: Nairobi
Vandaag gaan we naar Ngong Hills; 19,6 km vanaf het centrum van Nairobi. Hier gaan we naar toe met een lokale minibus. Een heel avontuur op zich wegens de chaos op het busstation. En vanaf de plaats Ngong gaan we met z'n tweeën achterop een motortaxi die ons naar de heuvels brengt. Hier hebben we heerlijk gewandeld. De natuur is hier prachtig met weidse uitzichten met aan de ene zijde Nairobi en de andere zijde de Grote Rift Valley. Er staan ook windmolens die elektriciteit opwekken. Verder hebben we alleen schapen en koeien gezien en geen gevaarlijke wilde dieren zoals buffels waarvoor ze ons gewaarschuwd hadden en waarvoor we eigenlijk een " ranger" zouden moeten inhuren. Rond 1500 uur lopen we terug. Mijn schoen-riempje is gescheurd en wordt gerepareerd door een schoenmaker op de markt van Ngong voor 20 cent. Terug in Nairobi bezoeken we nog een ander reisbureau voor een Safari in het Amboseli nationaal park . Deze is $75 goedkoper en is inclusief de bus van Amboseli naar Arusha (Tanzania) op de 3de safari dag. Deze hebben we gepakt en het andere reisbureau afgezegd. 's Avonds hebben we frites en kip gegeten en heerlijk relax doorgebracht op de hotelkamer want Nairobi schijnt een gevaarlijke stad te zijn met veel zakkenrollers.

Dinsdag 8 januari: van Nairobi naar Amboseli nationaal park:
Maandag 8 januari: 1ste dag Amboseli N.P :
Voor mijn reis naar o.a. Turkmenistan in april heb ik een visum nodig en om die te krijgen heb ik weer een uitnodigingsbrief van mijn reisorganisatie Dragoman nodig. En om die te verkrijgen moet ik naar hun een scan van mijn paspoort, foto en de vluchtgegevens opsturen per e-mail. Dit doe ik eerst vanochtend. Daarna maken we nog een laatste wandeling door Nairobi, waarbij het licht regent. Om 13.30 uur komt een minibusje ons ophalen en brengt ons naar het reisbureau waar we de safari naar Amboseli hebben geboekt. We krijgen eerst een lunch aangeboden in een restaurant en worden vervolgens naar een benzine station buiten de stad gebracht waar we de andere Amboseli gangers zullen ontmoeten. Het is een Italiaanse dame en een man uit Noord India en een Oostenrijkse jongen. Die Oostenrijkse jongen gaat niet mee naar Amboseli maar wordt buiten Nairobi afgezet. De afstand is ca. 150 km, maar het is druk op de weg m.n. rond Nairobi en dat kost veel verspilde tijd. Het is een groen en vlak steppeachtig landschap dat we passeren met veel gras, kleine struikjes en acacia's e.a. bomen. In de verte zien we bergen. Er zit veel vrachtverkeer op de weg. Pas om 19.45 uur komen we aan op de Kimana Amboseli camping. Het is al donker en door de late aankomst gaat onze avond safari helaas niet door. Ook nu slapen we in een halve tent/hut constructie met 2 bedden, douche en w.c., maar van een veel mindere kwaliteit dan in de Masai Mara, want in het muskietennet zitten gaten, de w.c. spoelt niet door en de douche is koud. We gaan meteen aan tafel in het open restaurant van de camping. Het eten is goed. Daarna praten we gezellig na en gaan op tijd naar bed.

Dinsdag 9 januari: 2de dag Amboseli. nationaal park
Na het ontbijt gaan we de hele dag " game driven". We zien honderden olifanten die trekken naar het moeras gedeelte van Amboseli, waar voldoende gras en water voor hun is. Een hele familie olifanten wordt geleid door de moeder, die hoofd van de familie is. Rita, de Italiaanse vrouw die nu 2 jaar in Zuid Afrika woont is helemaal gek van olifanten. Daarnaast zien we duizenden flamingo's die zich tegoed doen aan de algen in het meer van Amboseli. De Indiaanse man,Josua, is erg geïnteresseerd in vogels en schiet duizenden foto's met zijn camera met een hele grote lens. Er zitten ook heel veel mooie vogels in Amboseli. Daarnaast zien we: impala's, Johnson gazellen, everzwijnen, kraanvogels, wilde beesten, een paar Masai giraffen, zebra's, buffels, struisvogels en apen. Op een heuvel met mooi uitzicht eten we ons lunchpakket op. Helemaal voldaan zijn we om 17.30 uur terug op de camping. Helaas is daar de elektriciteit uitgevallen, dus weer geen warme douche, geen licht en geen oplaadmogelijkheid. Dus het blijft behelpen. Na het avondeten, met uitzicht op de Kilimanjaro, gaan we op tijd naar bed want morgen is het weer vroeg op.

Woensdag 10 januari: 3de dag Amboseli en Arusha.
Om 6.00 uur zitten we al aan het ontbijt want om 6.30 uur hebben we nog een 2 5 uur durende ochtend safari. Ook nu zien we olifanten en vogels, maar niet zoveel als gisteren. Maar daarentegen zien we wel veel zebra's, giraffen, wilde zwijnen en 1 hyena. Rond 9.00 uur verlaten we het park en rijden naar Namanga, de grensplaats tussen Kenia en Tanzania. We nemen afscheid van Josua, die met de chauffeur terugrijdt naar Nairobi. Hier regelen we voor $50 een visum voor Tanzania. Rita reist met ons mee, in een kleine shuttle bus, naar Arusha. Aan de grens krijgen we ook nog een lunch aangeboden en koop ik voor de laatste Keniaanse shillings nog 2 armbandjes. In de shuttle bus zitten nog een Nederlands gezin dat in Australië woont en 2 Australische jongens die in Amsterdam wonen. Het is een mooie route in een bergachtig gebied. De bewolking neemt wat toe, maar dat is niet zo erg tijdens de bustocht. Bij aankomst bij het busstation van Arusha rond 14.00 uur staat de broer van David ons op te wachten en rijdt ons met zijn auto naar Davids huis. Zijn moeder en zus van 23 jaar zijn ook thuis. Ze onthalen me heel hartelijk. Na wat bijgepraat te hebben, gaan we buiten op de muziek af. Zo'n 100 m. van hun huis is buiten een bijeenkomst van de Pinkster- Gemeente. Er wordt heel dwepend gezongen, gedanst en gepreekt. Iedereen doet enthousiast mee, zelfs de kleine kinderen. Ik krijg een stoel aangeboden en moet af en toe ook in de benen. Terug in huis denk ik me lekker te kunnen douchen, maar uit de douche en kraan komt geen water en om mijn haren te wassen moet ik me behelpen met het water in de wasbak. Ook de w.c. doorspoelen moet gedaan worden met een bakje water. Ik had iets meer luxe verwacht in Davids huis, maar hieruit blijkt dat ze de reparaties niet kunnen betalen. 's Avonds , rond 20.15 uur heeft Davids moeder het avondeten klaar bestaande uit tilapia vis, rijst, saus en gesneden kool en mango en banaan toe. En oploskoffie na.
We gaan rond 21.30 uur naar bed: normaliter is 21.00 uur hun bedtijd. Ik mag slapen in het tweepersoons bed en kamer van Davids zus. Heel aardig om haar kamer af te staan.

Vrijdag 11 januari: Arusha:
Lekker geslapen (er lag alleen een deken op het bed, zonder laken: wat eigenlijk te warm was). Moeder had 2 geroosterde sneetjes brood gedekt en het enigste beleg was pindakaas. Met een banaan en een heerlijke sappige mango was dat ook wel voldoende. Davids moeder biedt aan mijn vuile was met de hand te wassen: dat is hier normaal want alleen de rijken hebben een wasmachine. Ik moet Tanzaniaanse shillings pinnen en kan dat alleen doen in het centrum van Arusha. David en ik besluiten om te gaan lopen, maar dat is nog 2 uur lopen binnendoor, over smalle onverharde paadjes, tussen de mais en bananen plantages en kleine beekjes oversteken. Hij woont buitenaf, heel landelijk met kleine cementen huisjes en winkeltjes. De dochter schrijft op een briefje wat we uit de stad mee moeten nemen ( 2 kg rundvlees, 2 kippen, 3 kg rijst, groenten, fruit etc, etc.: een hele waslijst). Ze gaan er vanuit dat ik wel ga betalen . Die vanzelfsprekendheid gaat me toch wel een beetje te ver. Ik spreek met moeders af dat ik haar geld geef voor mijn verblijf in haar huis , maaltijden , de was etc. en dat zij zelf bepaalt wat ze daarvoor koopt en klaar maakt. Ik hoef niet perse Westers voedsel, ik ben in Tanzania en eet met de lokale pot mee. In het centrum gaan we geld pinnen en bij een reisbureau langs om ons te oriënteren over mogelijke tripjes in Tanzania , volgende week. Op eigen initiatief koop ik nog wat tomaten, uien, paprika, worteltjes, een grote ananas, sinaasappels en een schoongemaakte kip op de markt voor moeders keuken. Ik bepaal liever zelf wat ik koop en geef, zonder dat het opgelegd wordt. We nemen de dala dala ( minibus) terug naar huis. Deze stopt aan de grote weg en daarna moeten we nog een half uur binnendoor over onverharde weggetjes lopen en een stukje met z'n tweeën achterop een buurmans motor. Moeders heeft de lunch klaar gemaakt bestaande uit zoete aardappelen gekookt in tomaten saus, een paar stukjes rundvlees en dezelfde kool als gisteren en mango. Dit is meer dan ze normaal eten want David vertelde me dat hij meestal maar 1 maaltijd per dag eet i.v.m. gebrek aan geld. Ik geef Moeders, David en zijn zus geld. Inmiddels is mijn was weer schoon en droog (met deze hoge temperaturen gaat dat heel snel). Ook mijn sandalen en bergschoenen zijn voor minder dan $1 gerepareerd door een lokaal schoenmakertje. Daarna schrob ik mijn opblaasbaar matrasje schoon en hang mijn slaapzak aan de waslijn om te luchten. Vervolgens ga ik heerlijk in de schaduw zitten om mijn website bij te werken en om te lezen. Ook nu is er buiten weer een bijeenkomst van de pinkster-gemeente. Maar nu is voornamelijk de voorganger aan het prediken. Het is meer schreeuwen , wat hij doet. Je hebt het gevoel dat hij boos is en zijn gelovigen alle verwijten van de wereld hard toeroept. Maar dat schijnt volgens David niet zo te zijn. Rond 19.00 uur begint het wat donker te worden. Dan is het weer tijd om me te gaan douchen d.w.z.. te begieten met bekertjes warm en koud water. ' s Avonds staat gebraden kip, rijst en de rauwkost en ananas als avondmaaltijd voor ons neus. Moeders kan goed koken, maar ze begrijpt nog steeds niet dat mijn voorkeur uitgaat naar lokaal eten. Ook eet ze niet met ons mee. Ze zegt dat ze eerst gaat douchen en daarna gaat eten. Ook David begrijpt niet goed dat gezamenlijk eten gezelliger is. Andere cultuur met andere gewoonten !!!!

Zaterdag 12 januari: Arusha:
Prima geslapen. Moeders heeft vanochtend pannenkoekjes en fruit als ontbijt klaar gemaakt. Lekker, maar een beetje zwaar op de maag. David doet zijn eigen was en gaat naar de lokale kapper om zijn haar te knippen en om zich te laten scheren. Ik strijk mijn was. Ik sta er nog steeds versteld van dat moeders met de hand mijn vuile was zo schoon heeft gekregen. Zelfs mijn witte t shirts zijn weer kraak wit. Rond 11.30 uur lopen we naar Tengeru waar ik vorig jaar in het vrijwilligershuis heb gewoond. Het was 1,5 uur lopen tussen de landerijen door waar groenten en bananen worden verbouwd. Ook staan er kassen waar groenten en fruit worden geteeld. Ze zijn in handen van een Duitser en een Fransman. Helaas is alleen Jozua, de huisknecht, thuis in het vrijwilligershuis. Nathalie en Allen zijn elders en Manga, het keukenmeisje, werkt er helaas niet meer. We bellen Allen op en die vertelt dat zijn vrouw Nathalie over 30 min. thuis zal komen. In die tussentijd bezoeken we de zaterdagmarkt van Tengero. Deze markt is erg groot en heeft een groenten/ fruit gedeelte, een stoffen/kleding gedeelte en 2de hands schoenen. David koopt daar een mix van Masai kruiden want hij denkt dat hij wormen in zijn maag/ darmen heeft. Ik vraag hem hoe hij dat weet of voelt. Hij zegt omdat hij nu vaker een hongergevoel heeft. Ik leg hem uit dat het honger gevoel waarschijnlijk ontstaat doordat hij de laatste 2 weken 3 keer per dag heeft gegeten en dat zijn maag daar al aan gewend is en zich meldt als hij niet op tijd zijn eten krijgt. Daarna kopen we een paar bananen op de markt om de honger te stillen, want het is inmiddels 14.30 uur. Vervolgens lopen we terug naar het vrijwilligers huis. Maar Nathalie was, volgens Josua , eventjes thuis geweest, maar weer snel weggegaan. Teleurgesteld zijn we toen maar weer teruggelopen naar David's huis, uiteraard door het mooie achterland. Moeders was thuis en maakt voor ons het eten klaar, bestaande uit gekookte groene bananen , wat smaakt als aardappels, tomaten en komkommer schijfjes, kool en kip. Terwijl ik buiten zit, krijg ik het eten buiten geserveerd, en David zit binnen te eten. Het voelt een beetje vreemd en niet prettig aan om gescheiden te eten en om bediend te worden. Terwijl David een vriend gaat opzoeken, schrijf ik mijn belevenissen op in mijn weblog. In de verte hoor ik de voorganger vande pinkster- gemeente weer schreeuwen tegen zijn gelovigen. Wat klinkt dat toch afschuwelijk !!
Moeders heeft ' s avonds weer lekker gekookt, maar ik heb nog geen trek omdat ik om 17.00 uur heb gegeten. De anderen eten ugali : dit is een maismeelbrij.

Zondag 13 januari: Arusha:
Om 10.00 uur ga ik naar de meest dichtstbijzijnde kerk en dat is die van de pinkster- gemeente. Ook nu is het een dienst van m.n. zingen en dansen, idem wat ik al eerder buiten heb gezien. Maar na 2 uur, als de voorganger ga prediken, heb ik het wel gehad omdat ik er niets van versta, me die harde toon tegenstaat en ik het te lang vind duren. Maar in totaal duurt die dienst 3,5 uur. Daarna heeft moeders de lunch klaar gemaakt: rijst, bruine bonen, salade en fruit. Vervolgens hebben David en ik de Mount Meru watervallen bezocht. Hiervoor moesten we eerst een half uur door de akkers lopen om vervolgens de dala dala op de grote weg te pakken en daarna een pieki pieki (motor taxi) waarbij we met z'n tweeën achterop, gereden werden over een zandweg vol met gaten, naar het park waarin de watervallen zich bevinden. Het is een prachtig park vol met varens e.a. planten en bomen. Daar moesten we ook watertjes oversteken en door beekjes waden. Maar uiteindelijk arriveren we bij een 45 m. hoge waterval met een smal water-stroompje recht naar beneden. (weinig water door het droge seizoen). Er zijn wat jongens aan het dollen en zwemmen. Daarna lopen we door het park terug en zien daar de motorrijder staan die ons ook gebracht had. Maar we wilden terug gaan lopen en geen gebruik maken van zijn diensten. Maar David had zijn telefoon nummer genoteerd zodat we hem konden bellen voor de terugweg. Omdat hij van de Meru stam is, die bekend staan om hun agressief gedrag, heeft David hem maar 2000 shilling gegeven, om ruzie te voorkomen, en zijn wij terug gaan lopen. Bij de grote weg aangekomen wilden we een dala dala weer naar huis nemen, maar die waren rond 18.00 uur over vol. Dus maar weer verder gelopen. Maar we boften want we kregen tot 2 x toe een lift van een vriend en buurman van David.

Maandag 14 januari: Arusha
Weer goed geslapen. De omgeving is ook wel erg stil, geen verkeersgeluiden. Martha, de zus van David, neemt afscheid want vandaag begint haar nieuwe opleiding in de administratieve sector, waarvoor ze 2 jaar intern is. Alleen het weekend mag ze eventueel naar huis. David en ik lopen, na het ontbijt, naar Arusha, want ik wil weer graag mijn collega's in het Mount Mero ziekenhuis zien. Maar het was een teleurstellend bezoek, want ik trof niemand aan op de fysiotherapie afdeling, ook niet op de verschillende klinische afdelingen van het ziekenhuis. Maar na een telefoontje met George, kwam hij naar de fysio. afdeling. Doch hij was heel koel. Jammer! Doch ik ontmoette wel een patiënt en medewerkster van het ziekenhuis die ik vorig jaar behandeld heb en die reageerde wel enthousiast en smeekte me bijna om weer terug te komen en haar weer fysio. te geven. Maar ik denk niet dat ik daar weer wil gaan werken, na de ervaring van vandaag en vorig jaar. Na het ziekenhuis verlaten te hebben gaan we op zoek naar een monteur die mijn hoofdlamp kan repareren. Nadat hij hem helemaal losgeschroefd had, zei hij dat hij het probleem niet kon vinden en dat het misschien een kwestie van opladen is. Thuis zullen we de batterijen opladen en dan hoop ik dat de lamp het weer doet. Aangezien we van plan zijn om vanaf morgen een 4 daagse trekking in de Usambara gebergte te gaan doen, gaan we vandaag naar het busstation om te informeren hoe laat de bus naar Lushoto gaat. Helaas heb ik op dat moment te weinig geld bij me om te boeken, maar dit doet David later alsnog. Het voordeel daarvan is dat we morgenochtend dan opgepikt worden, na een belletje met de chauffeur, op de grote weg dichter bij zijn huis. Terug naar huis gaan we met de dala dala, want na 4,5 uur gelopen te hebben, zijn we te moe om ook weer terug te lopen. Thuis staat de lunch weer klaar: rijst, vis, spinazie, tomaten en komkommer en verse ananas. Het voelt weer gênant om te zien hoe moeders zich uitslooft voor mij. Vervolgens maak ik, buiten in de schaduw, dit verslag voor mijn weblog af en stuur dit naar jullie. Hopelijk lukt het daarna om er ook wat foto's bij te zetten.

Dit waren dan weer mijn belevenissen van de laatste 2 weken.

De groetjes van Francine